ANNE VE BABAYA KARŞI VAZİFELERİMİZ
İnsan rabbine karşı sorumlu olduğu gibi, çevresine, komşularına, akrabalarına, özellikle de anne babasına karşıda sorumludur. Ana babaya karşı olan bu sorumluluk ve görevler Kur’an-ı Ke- rim’de de ayet-i kerimelerle te’kitlenmiştir. Allah’ü Teâlâ Kur’an-ı Kerim’de mealen şöyle buyurmuştur; “Rabbin emir buyurdu; O’ndan başkasına ibadet etmeyin. Ve anne babaya ihsanda bulunun. Onlardan biri ya da ikisi senin yanında yaşlılık çağma gelirse sakın onlara “üf” (bile) deme ve onları azarlama ve onlara güzel ve yumuşak söz söyle.”
“Onlara acıyarak üzerlerine tevazu kanatlarını indir ve deki; “Ey Rabbim onlar beni küçükken nasıl terbiye ettiyse, Sen’de onlara merhamet buyur.” (İsrâ Suresi: 23-24)
Ana babaya karşı olan vazifelerimizden bazıları şunlardır:
- Allah’a<cc) isyanı gerektirmeyen emirlerini yerine getirmek,
- Onlara isimleri ile hitap etmemek,
- Karşılarında yüksek sesle konuşmamak,
- Onlardan izinsiz bir yere gitmemek,
- Onları memnun etmeye çalışmak,
- f. Onlar konuşurken sözlerini kesmemek,
- Sofraya onlardan önce oturmamak,
- Yolda yürürken onların önlerine geçmemek,
- Onlara kötülük eden kimselerle arkadaşlık etmemek, v. b.
Hâsılı kelam her hal ve hareketi ile anne ve babasını memnun etmeye çalışmak bir evlatlık vazifesidir.