İman insana neler kazandırır?
İman, insana dünyanın fâni ve geçici bir misafirhane olduğunu, gün‘ gelip insanın bu hayata veda edeceğini, ölüp kabre gireceğini; fakat bu âlemin dar, karanlıklı ve boğucu bir yer olmadığını, kabrin bir rahmet kapısı ve cennet salonuna açılan bir pencere olduğunu hatırlatır. Nurlu âleme, ebedî saadet yurduna giden bir yol olduğu kanaatini verir. Böylece insan imanı sayesinde ebedî olarak yaşayacağı memleketin mahiyetini anlar, endişe ve korkusu sevinç ve sürura döner.
Hakiki imanı elde eden insanın gönlü rahat, kalbi ferahlı, ruhu sakindir. Çünkü insan dünyadaki hakiki zevki ve elemsiz lezzeti yalnız imanda ve imanın yardımıyla tadar. Çünkü gençliği giden kimse ebedi bir gençliğinin geleceğine inanır; hastalıklara, bela ve çeşitli sıkıntılara düşen mü’min, hiçbir sıkıntının bulunmadığı mutlak huzur ülkesinin kendisini beklediğini bilir. Dünyada kavuşamadığı, eline geçmediği pek çok nimete, daha güzel ve devamlı surette cennette sahip olacağına inanır, teselli bulur, huzur duyar.
İşte bundan dolayı, iman hakikati öyle bir çekirdektir ki eğer maddî bir şekle girecek olsa ondan hususî bir cennet çıkar, o çekirdek Tuba Ağacı olur, denmiştir. Zaten dünyada da bunları görmemiz mümkündür.
İmandan mahrum olan veya imam zayıf olan insan, devamlı ıstırap içinde, huzursuz, geleceğe karşı ümitsizdir, ona göre hayat manasızdır. Fakat hakiki bir imanın sahibi hep ümit dolu, şevk ve hayat dolu, huzur ve mutluluk doludur. Çünkü “Hakiki zevk ve elemsiz lezzet ve kedersiz sevinç ve hayattaki saadet yalnız imandadır ve iman dairesinde bulunur. Yoksa dünyevî bir lezzette çok elemler, acılar vardır. Bir üzüm tanesini yedirir, on tokat vurur gibi hayatın lezzetini kaçırır.”35
Sözler, Yirmi Üçüncü Söz, Yirmi Üçüncü Sözün Birinci Mebhası, s. 421.
