Mestler üzerine meshin caiz olmasının şartları nelerdir?
Ayaklara giyilen mestlerin üzerine meshin caiz olabilmesi için bazı şartların bulunması lazımdır. Bu şartlardan birisi bulunmadığı takdirde yapılan mesh caiz olmaz. Onunla namaz kılınmaz.
Bu şartlar şunlardır:
- Mestler abdest aldıktan sonra ayağa giyilmeli. Önce abdest alınır, alman bu abdest bozulmadan mestler giyilir. Abdest bozulup tekrar alınacağı zaman ayakları yıkamak yerine mestlerin üzerine mesh edilir.
- Mestler, topuklar (aşık kemikleri) de dahil olmak üzere ayakların her tarafını tamamen kaplamış, örtmüş olmalıdır. Bu meselede mestlerin yapılış biçimleri değil de ayağa giyilip bağlandıktan sonra topukları kaplamış olması gerekmektedir. Yani, ayağa giyildiği zaman bağlandığı veya fermuarı çekildiğinde aşık kemiklerini iyice kapatıyorsa aranan şart yerine getirilmiş demektir. Bunun için topuklar açıkta kalacak şekilde giyilen iskarpin ve kısa bot gibi ayakkabılar mest yerine geçmez. Ayağa giyilen mestler on iki bin adımlık (yaklaşık 9 kilometre) bir yol yürünebilecek kadar dayanıklı ve sağlam olmalıdır. Ayrıca mestler yürümeye uygun deri ve kumaş gibi bir şeyden yapılmış olmalı. Bunun için mesela tahta gibi sert bir maddeden yapılan mest olmaz.
- Her mestin topuklarından aşağıda, ayak parmaklarının küçüğü ile üç parmak miktarı bir yırtık, sökük veya delik bulunmamalıdır. İki mestte bulunan yırtık bir araya getirilerek hesap edilmez. Yani birisinde bir parmak, öbüründe iki parmak kadar bir açıklığın bulunması zarar vermez. Diğer taraftan üç parmak kadar sökük bulunduğu halde açılmaz ve ayak görünmezse yine meshe zarar vermez, mesh edilebilir.
- Mestler ayağa giyildiğinde bağlamadan da kendi başlarına ayaklar üzerinde durabilecek derecede kaim olmalıdır. Çünkü çok ince olan mestler giyilerek yürününce fazla dayanmaz.
- Mestler suyu emerek ayakları ıslatacak derecede ince ve şeffaf olmamalıdır.
- Her ayağın ön tarafında en az elin küçük parmağıyla üç parmak kadar mesh edilecek bir kısım bulunmalıdır. Bundan dolayı, ayağının ön kısmında bu kadar bir yer bulunmayan, yani ayağının ön tarafını kaybetmiş olan bir kimse ökçesi mevcut olsa da giydiği mestlerine mesh edemez, ayağmı yıkaması gerekir. Aşık kemiklerinden itibaren ayağı kesilmiş olan kimse ise artık onu yıkamaz. Öbür ayağı mevcutsa ona giymiş olduğu meste mesh edebilir.