Allah’ın birçok meleği vardır. Bu meleklerden bazıları sadece Allah’a ibadet için yaratılmışlardır. Bunlar Allah’a ibadet etmek dışında hiçbir şey yapmazlar. Onlardan bazıları Allah’tan aldıkları bilgileri peygamberlere ulaştırırlar. Bazıları Allah’ın tabiat olaylarına dair emirlerini yerine getirirler. Güneşin doğması, batması, gece ve gündüzün ardı ardına gelmesi, yağmurun yağması, mevsimlerin oluşması gibi olaylar onların eliyle gerçekleşir. Bazı melekler de her an insanlarla beraber bulunur. Bunların görevi insanları kötülüklerden vazgeçirip iyi davranışlara yöneltmektir. Bazıları da insanların yaptıkları iyi veya kötü davranışları kendine özgü bir yöntemle kaydeder, filme alırlar. İnsan kıyamet günü bu davranışlarından ötürü hesaba çekilir.
Yine Allah’ın bazı melekleri vardır ki, insanların yaşadıkları yerleri gezerler. Allah’a ibadet eden, O’nu anan, teşbih eden insanları araştırır ve onları Allah’a bildirirler.
İşte bu sonuncu gruptaki melekler, bir gün Allah’a dua ve ibadet eden insanları araştırıp bulmak için yollara dökülürler. Derken Allah’ı teşbih eden bir topluluğa rastlarlar. Hemen diğer melekleri de yanlarına çağırarak: “Aradıklarımız burada. Buraya gelin.” Derler.
Diğer melekler de onların yanına gelir. Bir grup insanın bir araya gelerek Allah’ı zikrettiklerini görürler. Sonra bütün melekler hep birlikte kanatlarını açarak, onları kanatları ile sarar. Bu şekilde yer ile gök arası meleklerin kanatları ile örtülür. Allah’ı anıp öven topluluk dağılıncaya kadar onlarla beraber olurlar. Topluluk dağılınca melekler de göğe yükselirler.
Allah her şeyi meleklerden daha iyi bildiği halde meleklerine sorar:
“Nereden geliyorsunuz?”
Melekler:
“Dünyada yaşayan bazı kullarının yanından geliyoruz. Onlar bir araya gelmişler ve seni tespih ediyorlardı.” Derler.
Allah:
“Kullarım bir araya gelmiş ne diyorlar?” diye sorar
Melekler:
“Subhanallah diyerek seni övüyorlar. Allahu Ekber diyerek seni en büyük olarak kabul ettiklerini söylüyorlar. La ilahe illallah diyerek senden başka tanrı olmadığına şahitlik ediyorlar. Elhamdülillah diyerek sana hamd ediyorlar.” Derler.
Sonra Allah ile melekleri arasındaki konuşma şu şekilde devam eder.
“Onlar beni görmüşler mi ki, beni bu şekilde övüyorlar?”
“Hayır, Rabbimiz. Seni görmediler.”
“Ya beni görselerdi ne yaparlardı?”
“Şayet seni görselerdi, sana daha çok ibadet eder, seni daha çok yüceltip överlerdi.”
“Benden ne istiyorlar?”
“Senden cennetini istiyorlar.”
“Cenneti görmüşler mi?”
“Hayır Ey Rabbimiz, cenneti görmediler”
“Ya cenneti görselerdi, ne yaparlardı?”
“Şayet cenneti göreler, onu daha çok isterler ve onun için daha çok çalışırlardı”
“Neden korkuyorlar?”
“Cehenneme girmekten korkuyorlar.”
“Onlar, cehennemi görmüşler mi?”
“Hayır, ey Rabbimiz, onlar cehennemi görmediler”
“Ya cehennemi görselerdi ne yaparlardı?”
“Şayet cehennemi görselerdi, ondan daha çok korkar ve kaçarlardı.”
Bu konuşmanın sonunda Allah şöyle buyurur:
“Sizi şahit tutuyorum, ben bir araya gelip beni öven ve bana hamd eden o kullarımın hepsini affettim. Onları istedikleri cennete sokacak ve korktukları cehennemden uzak tutacağım.”
Bunun üzerine bir melek söz alarak:
“Ey Rabbimiz. Onların hepsi seni övmek için bir araya gelmiş değillerdi. İçlerinde onlardan olmayan günahkâr bir adam da vardı. O adam bir işi için oraya gelmiş ve orada bulunmuştu.” Der.
Allah şöyle buyurur:
“Onu da affettim. Onlar öyle bir topluluktur ki, onlarla beraber olanlar da onların sayesinde kurtulur.”
